- شنبه ۱۳ آذر ۰۰
- ۱۷:۱۸
مریم وبلاگ نویس محبوب و عزیزدلتون تو جیباش پرغمه!
پس چی؟ میخواین چی باشه؟؟ پول لابد
باید بگم خیر این جیب های من وکیف پولم خیلی وقته رنگ ده هزاری بالاتر به خودشون ندیدن
چیه این پول که همه چیو تحت شعاع قرارداده آخه؟؟
چرا باید با دوست بی فرهنگ و فاقد شعورم همچنان دوست بمونم چون هم ماشین داره هم پایه رفتن به کوه؟؟
واقعا فکرکردین چرا انقدر اقدس دوستش دارم؟؟ چون کلی لوازم آرایشی گرون و خفن داره که هروقت میاد اینجا
دو دستی درطبق اخلاص تقدیم خواهرزاده نچرال وخوشگلش میکنه!
خیلی دلم میخواست اینجوری که نوشتم میبود ولی نیست معمولا استارت غارت با گفتن بده یکم امتحان کنم ببینم خوبه
گفتن من زده میشه بعدش زیاد قابل گفتن نیست خشونتش زیاده!! ولی دراخر برای اینکه دماغ عملیش توی
حملات من اسیب نبینه تسلیم میشه !
شاید تو دلتون بهم بگین چه سواستفاده گری اولا که هرکی اینو بهم بگه خره! دوما نداره همون اولا کفایت میکنه
خیلی سعی کردم که شخص مصرف گرایی نباشم ولی جامبو و کوروش و رفاه از هرطرف محاصره ام کردن
و مرا دیگر یارای مقابله نیست!
از سرکوچه میام رفاه صدام میکنه بیا شیرکاکائو بخر تخفیف زدیم!
ازته کوچه میام کوروش چراغ سبز میده ! ( فروشگاه کوروش میگم ها فکربد نکنید من یک مسلمون معتقدم)
وسط خیابون صف پنج شنبه ها با جامبو برقراره
اگه با موفقیت این سه تا غول جیب خالی کن رد کنم وبارون نیاد میرسم به باقالی فروش بغل نونوایی
بارون این وسط نقش مهمی داره متاسفانه چندبار تو خیابون توی هوای بارونی برای اینکه خیس نشم
رفتم پاساژ گردی!
رفتن همانا و خفه کردن خودم با خرید همانا درسته که خیلی کیف میده
به شرطی که خرید اخرت با رسید عدم موجودی کافی با این واقعیت تلخ که دیگه اه دربساط نداری روبه روت نکنه
خیلی صحنه تلخ ودردناکیه انصافا دردش از تیر خوردن بیشتره
اینجوروقت ها هرکی ازم پول بخواد یا بگه بریم فلان جا میگم تیرخوردم! خودش میفهمه دیگه چیشده
برای همین اگه از آسمون سنگم اومد مستقیم به روبه رو خیره میشین و راهتونو میرین!
+ این آهنگ را تقدیم میکنم به تمام هزاری های چرکول و دوهزاری های کهنه و پنج هزاری های غمگین
و ده هزاری های همیشه سبز و همچنین پنجاه هزارتومنی های خسته و صدهزارتومنی های نامهربان
و تمامی کسانی که چون من تیرخوردند!
- ۷۰
