- سه شنبه ۲۸ دی ۰۰
- ۲۱:۴۸
روزی سه چهارتا پست طولانی غم و ناله مینویسم آخرش که میخوام بزنم انتشار نمیتونم ...
پیش نویسش میکنم صفحه رو میبندم چارتا دستمال کاغذی برمیدارم میرم یه گوشه گریه میکنم بعدمیخوابم
خیلی آزرده خاطرم
اینجا دیگه مثل سابق برام نیست
- ۳۴
مهربانی شما چه رنگیست؟
اگر یادمان بود وباران گرفت نگاهی به احساس گلها کنیم.
اگر یادمان بود وباران گرفت نگاهی به احساس گلها کنیم.
آخرین مطالب
-
جمعه جان
-
من از آدم ها نا امیدم.
-
چه شیرین چه تلخ سخت و آسون گذشت....
-
می نویسم این حکایت را بخوانی داستان ، تا بدانی نکته اش را ای عزیز نکته دان!(3)
-
مادر تنها آرزوش همینه ، یه روز منو با شوهرم ببینه!
-
تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!
-
مرا هزار امید است و هر هزار تویی.
-
هله پر کی.
-
من از آدم ها ناامیدم.
-
امشب